Korpus

   Wykonanie wytrzymałego korpusu zaowocuje większą siłą i większym hukiem naszej petardy. Jak już wspomniałem należy go wykonywać z papieru, ewentualnie z tworzyw sztucznych i pod żadnym pozorem z metalu! Grubość korpusu ustalamy zależnie od mieszaniny pirotechnicznej, którą użyjemy do wykonania naszej petardy. Ale o tym w opisie mieszanin pirotechnicznych. Najczęściej używane korpusy to kuliste oraz cylindryczne. Korpusy papierowe tworzy się poprzez nawijanie kolejnych warstw papieru wcześniej posmarowanych klejem np. rozcieńczonym wikolem. Dodatkowo w korpusach stosuje się owijanie co parę warstw nitką, co daje bardziej zbity korpus - mocniejszy i nie tak gruby. Jeśli robimy naprawdę cienkie korpusy, które mogą ulec przepaleniu a nie rozerwaniu to musimy cały korpus nasmarować szkłem wodnym.

Wykonanie korpusu kulistego
   Może się to wydawać trudne by utworzyć kulkę w środku pustą z papieru posmarowanego klejem, jednak od czego jest forma? Jako formę możemy użyć piłeczki do ping-ponga, kortówki i ogólnie wszystkiego co jest kulą pustą w środku łatwą do przecięcia (aczkolwiek nie zachęcamy do eksperymentów z piłkami do kosza...). Kiedy już mamy odpowiednia formę to nic prostszego. Bierzemy gazety lub kartki, wycinamy paski o szerokości kuli-formy i smarujemy każdą wikolem. Obklejamy nimi naszą kulkę. Klejąc staramy się, aby w każdym miejscu była taka sama lub podobna grubość. W przekroju petardy grubość ścianek powinna wynosić około 3-4 milimetry lub więcej zależnie od użytej mieszaniny pirotechnicznej. Mamy korpus ze wzmocnieniem z tworzywa sztucznego - piłeczki. Podczas wybuchu petardy z takim korpusem nie powinny nas poranić kawałki piłeczki z uwagi na to że jest ona sklejona z papierem, który zahamuje jej kawałki powstające podczas wybuchu.

Wykonanie korpusu cylindrycznego
   Szukamy obojętnie jakiej formy w kształcie walca, np. marker, rurka itd. Najlepiej nadają się drewniane okrągłe rolki, możliwe do nabycia w sklepach budowalnych. Średnica zewnętrzna owej formy będzie jednocześnie średnicą wewnętrzną korpusu. Jeśli już taką formę mamy to obwijamy ją papierem nasączonym wikolem na grubość ścianek około 3-4 milimetry (0,1181 - 0,1575 cale), lub oczywiście więcej, zależnie od użytej mieszaniny. Podczas nawijania kolejnych warstw (co około 3-4 warstwy) obwijamy cały korpus nitką, w celu zwiększenia gęstości ścianek. Po ukończeniu korpusu wypychamy delikatnie formę.

Zatyczki
   Są one niezbędne w korpusach cylindrycznych. Zatykają obydwa wyloty z korpusu. Zatyczki powinny mocno trzymać się ścianek, szybko schnąć, nie powinny być kruche. Oczywiście możemy wzmacniać zatyczki patyczkami i drutami. I tu ważna uwaga! Jeśli wykonujemy zatyczki które są kruche, czy używamy drutów do wzmacniania, to mogą powstawać niebezpieczne odłamki!
   Jest wiele sposobów na wykonanie zatyczki, opiszę parę z nich:

Papier toaletowy + rozcieńczony wodą wikol. Bardzo dobrze trzyma się korpusu papierowego, słabiej tworzywa sztucznego. Nie powstają niebezpieczne odłamki, zatyczka nie jest krucha. Długo schnie. Ogólnie bardzo dobra.

Papier toaletowy + gips. Zatyczka średnio trzyma się korpusu papierowego i z tworzywa sztucznego. Powstają odłamki które mogą stanowić niebezpieczeństwo, tak więc lepiej te zatyczki stosować do moździerzy, a nie do petard. Zatyczka jest krucha, ale szybko schnie.

Gips + trociny. Zatyczka również średnio trzyma się korpusu. Jest krucha i mogą oczywiście powstawać niebezpieczne odłamki. Szybko schnie.

Papier toaletowy + poxipol. Zatyczka dobrze trzyma się tworzyw sztucznych i papieru. Powstają znikome ilości odłamków które stanowią niebezpieczeństwo. Jest średnio krucha (kruchość jest zależna od zmieszanej ilości składnika A ze składnikiem B). Schnie szybciej niż zatyczki na bazie wikolu ale dłużej niż na bazie gipsu.

CEKOL (zaprawa murarska). Zatyczka średnio trzyma się papieru i prawie tak samo tworzyw sztucznych. Mogą powstać odłamki które stanowią niebezpieczeństwo. Jest średnio krucha i szybko schnie.

Itd. Itp……